[::..KT, THE BOOK..::]

the kwentong tambay book - - CLICK HERE TO GET MORE INFORMATION ON WHERE TO GET A COPY

hoy, psst...Subscribe to Kwentong Tambay

bloghome

[::..mga awit..::]
Musika at Awitin ni BatJay, Ang Dating Folk Singer
ng Ma Mon Luk

[::..mga tula..::]
Mga Tula ni BatJay, Ang Makatang Hilaw

[::..advice column..::]
Dear Unkyel BatJay

[::..Breaking News..::]
Mahalagang Balita

[::..patawa..::]
Where in the World is Spiderman?

[::..photo blog..::]
Litrato, Larawan

[::..BUHAY AMERIKA..::]
komiks

[::..chameleon persona..::]
The 1001 Lives of Mr. BatJay

[::..mga parangal..::]
mga nag special mention sa kwentong tambay

[::..listahan..::]
SiraUlo

[::..Monitoring..::]
Medical Chronicles

[::..ispokening inglis..::]
BatJay's World

[::..ang mylab ko..::]
Jet's Life
MyLab's Kwento
MyLab's Poetry
The Junk Yard
Tahanan
Kodakan

[::..punta kayo rito..::]
Prata Princess
AteSienna's Pansitan
A Taste of Africa
Short Poetry
Renaissance.Girl
Prada Mama
87 Gentle Street
The Pamilya Sereno
Leah
Tin

[::..blogkadahan..::]
Ajay
Apol
Ate Sienna
BatJay
Bong
Cathy
Cerridwen
Jade-N-Mom
Jardine Davies
Jop
Joyce
Karla
Kiwi Pinay
Lolo Jose
Mari
MayaMaya
Mec
Polo
Tito Rolly
Tatang Rome
Ruth
Sachiko
Sassy
Stannum
Svelte Rogue
Tanya
Tingaling
Tintin
Toni
Zennor
Watson

[::..binabasa parati..::]
Angela Solis
AnP
A Sassy Diary
BelleLoved
ClickMoMukhaMo
Digital Life
Dins World
GIGI GOES GAGA
Gulaman Life
Ibalik
jessie's lament
Justice Abroad
kat's scribbles...babbles
Kitchen ni Lola Ko
Linnor Marie
ManuelViloria
Manuel L. Quezon III
Memento
Periodista
The Phil. Accdg. to Blogs
PiNaYsaAmerika
The Radical Chef
Random Collisions
Rene Enriquez
Sunshine Girl
To Norway on a Bicycle
tekstong bopis
TwEeThUmbSuP
Tales of the Unlawyer
Yupki Girl

[::..naka ututang dila..::]
Leah
Tin
Belle
Mec
Tanya
Tito Rolly
Aya
Yvette
Mari
Melissa
Toni
Bong
Apol
Sassy
Doc Emer
Dindin
Ajay
Yuga
Belle
Marvin
Karla
Lornadahl
Joyce
Julsitos
Watson
Jenn
Yasmin
Favel

[::..dito rin ok na ok..::]
As our dreams unfold
Baboyita
bang and blame
Bloggo Chicago
BoyetB
Bulong na Pasigaw
CBSMagic
Daragang Magayon
dinah's pensieve
Diwata Nakpil
Dreams
EXPECTORANTS
Eye Focus
iDiOtBoArD
Jologs Queen
Kusina ni Manang
Life's Rich Tapestry
Manila My Manila
nonstandardized.com
Random Rambling
Rebel Pixel
Retzwerx
soft grumbles
Tatang's Karinderia
Technobiography
Thinking Out Loud
Third Charm
Videoke Queen
Yosi Break

[::..PANSITAN COMMUNITY..::]
Pansitan.net
Ala
Ate Sienna
Ayeza
Gretch
Jah
Jet
Jim
Kikay
Kiwi Pinay
Maricel
MizBelle
Renee
Rima
Christene
Abi
Abster
Cerridwen
Micster
Ralph
Erica
Lianne
Omar
Wanda
Jojo
Laura
KSPramer

[::..BLOGKADAHAN.COM..::]
Alma
Don Lorenzo
Jet

[::..mga artista..::]
Banyuhay
Gumawa ng Sandman
Haring Liwanag
Jessica Zafra
Joey Ayala

[::..pwede rin dito..::]
NotreDame'83
99 ROCK
GOOGLE
Free Online Dictionary
PhilippineBalita
The Rock of Manila
DZRH
DZBB
AstronomyPicOfTheDay
Manilaview
Technorati
BatJay's Flickr
The Philippine Presidency Project
Tanikalang Ginto
SingaBloodyPore
Nostalgia Manila





[::..ang nakaraan..::]
February 2007
January 2007
December 2006
November 2006
October 2006
September 2006
August 2006
July 2006
June 2006
May 2006
April 2006
March 2006
February 2006
January 2006
December 2005
November 2005
October 2005
September 2005
August 2005
July 2005
June 2005
May 2005
April 2005
March 2005
February 2005
January 2005
December 2004
November 2004
October 2004
September 2004
August 2004
July 2004
June 2004
May 2004
April 2004
March 2004
February 2004
January 2004
December 2003
November 2003
October 2003
September 2003
August 2003
July 2003
June 2003
May 2003
April 2003
March 2003
February 2003
January 2003
December 2002
November 2002
October 2002
September 2002
August 2002
July 2002
June 2002
May 2002
April 2002
March 2002
January 2002
December 2001
November 2001
October 2001
September 2001









PinoyTopBlogs.com

Powered by Movable Type 3.2

Syndicate this site (XML)

Creative Commons License
This weblog is licensed under a Creative Commons License.




Powered by
Movable Type 3.2




December 31, 2006

Garbo Stamp, Si Ganesh, Isang Piling ng Saging, Ginisang Mushrooms, Hot Sauce, Wooden Shoe sa Ref, Legs ni Spiderman, Itlog na may Longganisa, Tokwa't Suka, Unggoy na nagbabasa, Unggoy na tumatawa

BAGONG TAON NA NAMAN

October 17, 2006

BY CHANCE TWO SEPARATE GLANCES MEET

isang umaga, habang tumatakbo ako sa isang park sa southern california...

BATJAY: hello!

GROUP OF SENIOR CITIZENS: (with a thick pinoy accent) gud morning!

BATJAY: magandang umaga!

SENIOR CITIZEN#1: magandang uma... UY, PILIPINO!

SENIOR CITIZEN#2: oo nga. sa unang tingin, akala ko meksikanong intsik.

BATJAY: (pabulong) meksikanong intsik? WTF.

ang chance encounter na ito ng mga pinoy sa park ay handog sa inyo ng "MAGGI-SALOMPAS BULALO, ang instant noodle para sa may mga rayuma".

October 03, 2006

I wonder as I wander out under the sky

isa sa mga benefit ng walang anak ang mobility. para sa amin ni jet, madaling makalipat from one place to another. kaya nga etong nakaraang 6 years, parati na lang kaming lipat ng lipat: from novaliches to antipolo, singapore to california. bawat lipat ay palaki ng palaki ang hakbang namin, palayo ng palayo sa pinanggalingan. siyempre, pangarap din naman namin na magkaroon ng final dwelling place one day. iba kasi ang may sariling tahanan - takbuhan mo ito pag gusto mong magpahinga. pag wala kang permanenteng address, vagabond pinoy ka na lang habang buhay, cursed to roam the earth for all eternity. uy, madramang salita yon.

Continue reading "I wonder as I wander out under the sky" »

September 13, 2006

The nice part about living in a small town is that when you don't know what you're doing, someone else does

lumaki ako sa barrio talipapa, novaliches.

hayan, nasabi ko na nang hindi ako nahihiya. nung araw kasi, pag tinatanong ako kung saan ako nakatira, ang sinasabi ko lang ay "sa novaliches". hindi ko masabi ang "talipapa" kasi pinagtatawanan ako dahil nakatira raw ako sa palengke. hindi na siguro obvious ngayon dahil marami nang nag-bago, pero nung 1970's, mayroon talagang maliit na palengke sa kanto, kaya nga tinawag na "talipapa" ang barrio namin. gustong gusto kong mamalengke doon kasi "pogi" ang tawag ng mga tindera sa akin. ang hindi ko alam eh pogi pala talaga ang tawag ng mga tindera sa lahat ng namamalengkeng lalaki roon in the hope na bibili sila ng mga paninda. sucker.

Continue reading "The nice part about living in a small town is that when you don't know what you're doing, someone else does" »

August 06, 2006

Memory is a complicated thing, a relative to truth, but not its twin

may nabasa akong article nung araw na nagsasabing ang earliest memories daw natin ay, more often than not, emotionally tragic events. ewan ko kung tutuo, sa sobrang tagal na kasi eh hindi ko na maalala ang detalye nung article. baka nga na twist ko ang information na ito with childhood amnesia. memory plays tricks on you sometimes. kanina ko pa nga iniisip kung ano ang pinaka earliest childhood memory ko at heto ang mga snapshots na lumalabas.

Continue reading "Memory is a complicated thing, a relative to truth, but not its twin" »

July 31, 2006

ALIVE

dear kuya,

naalala mo ba nung bata ako, parati mo akong kinukwentuhan tungkol sa mga iba-ibang animals? nung nasa novaliches tayo, parati mo akong pinapasyal sa ilog para tingnan yung wildlife doon. kahapon kasi, nagpunta kami sa dana point para mag whale watching. ang layo na ng narating ko ano? thirty years ago, magkasama tayo sa tullahan river para panoorin yung mga gurami at isdang kanal na lumangoy doon. ngayon, eto na ako, nakasakay sa isang malaking bangka ('dapor' ang tawag natin dito nung araw. naalala mo ba?) para panoorin ang mga blue whale sa california coast. migration season nila ngayon at sinuwerte kami kahapon dahil naka ilang sighting kami.

Continue reading "ALIVE" »

June 08, 2006

DEATH BY POWERPOINT

halos isang linggo na akong nakakulong dito sa isang hotel sa southern california. annual company conference at mahigit limandaan kami ritong galing sa iba't ibang parte ng mundo ang parang mga gagong nakikinig sa iba't ibang mga presentation simula 7:30 ng umaga hanggang 5:30 ng hapon. habang lumilipas ang mga araw, nakakaramdam na ako unti-unti ng pagod. ito ata ang tinatawag nilang death by powerpoint. pero ok lang, bilang kunsuelo de bobo kasi, binigyan kaming lahat ng bagong iPod nano. ok na sales tool ano? lahat ng mga recording ng mga topic ay nakaload sa iPod para pag uwi mo sa kung saang parte ng mundo ka man galing eh pwede mong balikan ang mga presentation na narinig mo during the conference.

Continue reading "DEATH BY POWERPOINT" »

May 25, 2006

OCCAM'S RAZOR

happy 15th anniversary mylabopmayn! yung daing na bangus na ulam namin ngayong week ay further proof ng matagal ko nang paniniwala - the simple things in life are the ones that provide the greatest pleasures. minsan sa sobrang kasimplihan, you take them for granted. but in your heart of hearts you know that they are the ones that matter the most. sa pagsasama namin bilang mag-asawa ni jet, ito ang isa sa pinaka importanteng lesson. hindi ko naman sinasabi na ang pagsasama namin ay parang daing na bangus. ang point ko ay ito: una - ang mga simpleng bagay sa relationship namin ang nagbibigay sa akin ng pinakamalaking satisfaction. ikalawa - pag pala ginawa mong uncomplicated ang pagsasama ninyo, malayo ang inyong mararating. kung mapapansin ninyo siguro, naka instrospective senti mode ako ngayon. hindi ko mapigilan kasi major milestone ang araw na ito para sa aming mag-asawa: 15th wedding anniversary kasi namin ngayon.

Continue reading "OCCAM'S RAZOR" »

April 23, 2006

BORN TO BE WILD

ang buwan ng mayo ang isa sa pinakamasaya sa amin sa novaliches nung bata ako. summer vacation kasi at nakakapaglaro kami sa labas hanggang late at night. fiesta rin sa amin sa barrio talipapa at taon-taon na lang ay mayroong dumadayo sa amin na perya. bukod sa mga regular rides ay maraming mga tents kung saan makikita ang iba't ibang freak show - may taong pagong, babaing pinaglihi sa octopus, mga duwende at kung ano ano pa. pero ang pinakasikat doon sa mga attractions ay si "ANIWAY, ang taong bundok". mukha talaga itong wild man dahil naka damit tarzan, balbas sarado at mayroong kadena sa kanyang leeg para hindi makawala. gabi-gabi na lang ay nagbabayad kami ng 25 centavos para mapanood namin siyang sumigaw, umakyat sa poste na parang unggoy at ang finale niya na pinakahihintay ng lahat - kumakain siya ng buhay na manok. takot na takot nga kami sa kanya dahil akala namin ay talagang wild man from the jungle siya. sino ba naman kasing normal na tao ang kakain ng manok na buhay?

Continue reading "BORN TO BE WILD" »

October 24, 2005

In every real man a child is hidden that wants to play

simula nang makalipat kami sa bagong apartment, ang daming nagregalo sa amin ng kandila as a house warming present, halos lahat scented - sarap ngang amuyin ng mga lekat. nilalagay namin ang mga kandila sa loob ng banyo at ginagawa namin itong parang air freshner. sarap nga, pag ume-ebs, para akong nasa loob ng simbahan lalo na pag patay ang mga ilaw. hehe. tapos masaya pa pag tapos kong gamitin ang banyo - hihipan ko ang mga kandila at kakanta ng "Happy Birthday to you!" sa loob. para nga akong sira ulo pero di ko talaga mapigilan. hindi pwedeng hindi kumanta ng happy birthday every time i blow candles dahil parang nakaprogram na ito sa aking kaluluwa.

August 31, 2005

In all his deepest dreams the gypsy flies

pandilig harap ng apartment buhay OC
buhay OC buhay OC buhay OC
buhay buhay OC buhay OC

August 29, 2005

When a man opens a car door for his wife, it's either a new car or a new wife

bukas na ng tanghali ang actual driving test ko. magmamaneho ako ng kotse habang may nakaupo sa passenger seat na magbibigay sa akin ng grade. pag pumasa ako rito ay mabibigyan na ako ng california driving license. pag sumabit ako eh maglalakad na lang siguro ako papunta sa opisina. kinakabahan na nga ako eh - ano kaya ang ipapagawa nila? magpapa parallel park kaya sila sa akin? ang hirap noon. yung "parallel" nga (eg, palaler, pararer, palerel), hindi ko ma pronounce ng maigi, actual na parellel parking pa.

pero lakasan lang ng loob yan. tingnan natin kung ano ang mangyayari. sa may santa ana ako nagpa appointment. hindi yung karerahan ng kabayo, gago. ito yung lugar malapit sa irvine, california. dito kasi ang may pinakamaagang available na testing schedule. gusto ko na kasing matapos ang licensing problem na ito para makapag maneho na ako ng diretso. hindi naman sa tagilid akong mag drive. gusto ko lang na out of the way na yung issue about my driver's license para tuloy tuloy nang buhay orins kawnti namin.

ang nakakatawa nito eh nakabili na ako ng kotse (kung kaya nakakahiyang bumagsak sa test - naku, preysure talaga). binigyan kasi ako ng temporary license na valid for a year ng DMV at ginamit ko ito para sa insurance at yung actual na pagbili. nakuha ko na ang kotse nung friday ng gabi. actually kotse ito ni mylabopmayn jet. inangkin na niya eh. sabi ko kasi, yung first car namin sa california is hers. siyempre, dapat matuto muna siyang magmaneho. it will happen soon - thank god. sawang sawa na akong mag drive. masarap ang may kasama ka na papalit sa iyong magmaneho pag pagod ka na.

August 25, 2005

The other day when I was walking through the woods, I saw a rabbit standing in front of a candle making shadows of people on a tree

pag uwi ko kanina may maliit na kuneho na tumalon malapit sa paradahan ko ng kotse. muntik na akong mahimatay sa takot. akala mo nga eh may magic show. cottontail ata ang tawag sa kanila at marami nito sa opis namin pag gabi. kung minsan nga eh nasa isang location lang silang lahat - isang barkada ng mga kuneho na nakatambay. nakakatakot nga, lalo na pag lahat sila ang nakatingin sa iyo. parang may malevolence sa kanilang mata, lalo na pag nasikatan ng head light. iba na talaga ang mundong ginagalawan ko. nung nagtatrabaho ako sa pilipinas ang nakikita ko lang na kuneho ay yung nasa candy. pilit ko ngang hinabol yung gumulat sa akin na rabbit kaya lang sobrang bilis ang takbo ng lekat. pakiramdam ko, para akong si alice na nakikpag habulan down the rabbit's hole, papunta doon sa wonderland tea party. should i take the red pill?

August 21, 2005

The doors we open and close each day decide the lives we live

the first two weeks the first two weeks the first two weeks
the first two weeks the first two weeks the first two weeks
the first two weeks the first two weeks the first two weeks

Continue reading "The doors we open and close each day decide the lives we live" »

August 18, 2005

I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel

dalawa at kalahating linggo na ang nakaraan pagkatapos naming bumaba sa eroplano at patuloy na ang pag usad ng aming buhay california: dumating na yung inorder naming sofa ngayong hapon. tapos na ring ma asembol lahat ng "build it yourself" furniture na binili namin. my days as a carpenter are finally over at mukhang tahanan na ang apartment namin. masarap talagang mag home improvement project dahil mayroong pride at feeling of accomplishment pag nikikita mong nakatayo na ang ginawa mo. in total mayroon na akong isang dining room showcase, tatlong aparador, isang tv stand, dalawang bedside table, isang shoe rack, apat na paltos, isang daliring tinamaan ng martilyo, dalawang gabing mainit ang ulo, magkabilang paa na nabagsakan ng mabigat na kahoy, isang sugat na malapit sa pulso and a partridge in a pear tree.

Continue reading "I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel" »

August 15, 2005

Enjoy the little things, for one day you may look back and realize they were the big things

etong mga nakaraang mga araw, nakapag asembol ako ng dalawang side table para sa bagong dating na kama. binili namin sa wall mart nung sabado yung mga table. simple lang gawin dahil may bago akong phallic power tool: isang electric screw driver. buti nga kasi dahil halos magkanda paltos ang kamay ko nung gamit ko yung swiss knife. naisip ko nga rin, kung mahilig lang sana ako sa anal sex, pwede nga sigurong gawing vibrator yung electric screw driver. kaya lang siguradong mag iiba ang tunog ng utot ko pag nagkataon. ang taba kasi nito eh. maganda yung kama na dumating, lalo na ng lagyan na ng bed sheets. ang sarap ding tulugan. naka tatlong bangon-higa, bangon-higa, bangon nga ako kanina. kung may sumisilip lang nung time na iyon, sasabihin nila sira ulo ako. kung sabagay, sira naman talaga ang ulo ko - pero kung bilog lang ang buwan.

Continue reading "Enjoy the little things, for one day you may look back and realize they were the big things" »

August 11, 2005

Is it time to go home yet? I keep clicking these damn shoes, but nothing happens

kakatapos ko lang nakabuo ng lamesa ngayong gabi. oo virginia, apat ang paa niya. walang mali sa ginawa ko. kaya lang may isang turnilyong naiwan, hindi ko alam kung saan ikakabit. baka sa ulo ko. hehehe. kagabi ay tatlong silya ang na asembol ko, kaya mayroon na kaming dining room show case. tapos, nakabili kami ng brand new ref at washer/dryer galing sa supervisor ng apartment naming bading. benta niya sa amin ay $400 for all three. bargain na rin. ang galing nga ng ref namin - may ice maker. ngayon lang ako nakakita nito. bwakangina, napaka promdi ko. hehehe. pasensya na't novelty ito para sa akin. nung bata kasi ako, para akong gago dahil parating naka abang sa ref, naghihintay para tumigas ang titi ko? hindi gago, naghihintay para tumigas ang yelo. we've gone a long way - ngayon may instant ice na pag bukas ko ng ref. how cool is that? literally, it's really cool.

Continue reading "Is it time to go home yet? I keep clicking these damn shoes, but nothing happens" »

August 09, 2005

A wooden bed is better than a golden coffin

ok. unti unti nang nakukumpleto ang mga gamit sa apartment namin. kagabi nagpunta kami ne jet sa Levitz para bumili ng coffee table at saka mattress (hindi yung ovary, gago - yung kutson na nilalagay sa kama). siyempre pag bumili ka ng coffee table, kailangan may kasamang (hindi coffee gagi) - kailangan may kasamang sofa. pag bumili ka ng mattress, kailangan mo naman ng kama. mahal pala ang mga furniture dito sa merika. pero maganda naman ang quality. ang dami ngang mapagpipilian kaya pag hindi ka nag ingat, kung ano ano nang mabibili mo. gigising ka na lang isang umaga, ubos nang lahat ang pinagputahan mo.

Continue reading "A wooden bed is better than a golden coffin" »

August 08, 2005

Big sisters are the crabgrass in the lawn of life

Hi Ester!!!

It's so nice to hear from you. I called up mom during the weekend and she was asking if we've gotten in touch already - I told her that we write each other emails regularly. She said that she's got a letter for you but she hasn't been able to mail it because the mailman she normally sends her letters to, quit. Since her 81 year old body can't go out and visit the post office anymore, the letter's still with her but she promised to send it soon.

We've moved during the weekend. We're now staying in a great one room apartment with a big bedroom and bathroom, high ceiling and a very homey feeling that Jet and I really like. We have a small elevated patio where it would probably be nice to barbeque. We will celebrate the move with a picnic there pretty soon. We started last Saturday by moving twelve boxes and twelve bags from our friend's house to the apartment. It took two trips, ten pounds shed off my weight and a lot of blood and sweat. It's a good thing our friends Tom and Ceci came out to help. Otherwise I would probably have a hernia by now and sound like Michael Jackson (mom's term would probably be "naging boses kiki").

Continue reading "Big sisters are the crabgrass in the lawn of life" »

August 05, 2005

"So she poured out the liquid music of her voice to quench the thirst of his spirit."

nagbayad ako ngayon ng downpayment sa bahay. ang rent namin ni jet para sa isang one room apartment dito sa orins kawnti - $1250 (lagpas 68-tawsan pesoses). ang mahal, pakingsheet. muntik pang hindi natuloy dahil wala pa nga akong social security number. buti na lang sinagot ako ng opis namin. sila ang nag guarantee ng rent. nung bayaran nga ninerbyos ako - credit card ang ginamit ko at tumalbog ang una. buti na lang may extra akong card na pang emergency. yun ang na approve kaya tuloy na tuloy nang lipat namin sa sabado. labindalawang mabibigat na kahon at labindalawang bag ang bubuhatin. iniisip ko na nga ang mangyayari pagtapos nito... maluluslusan ako at magiging kaboses ni michael jackson.

ano ba ang "luslos" sa english? "hernia", di ba. matagal ko na itong iniisip at walang makapagbigay ng magandang explanation... bakit "hernia" ang tawag sa "luslos"? di ba dapat "himnia", kasi tayong mga lalaki lang ang tinutubuan ng betlog. naalala ko tuloy yung kaibigan ko sa novaliches na si tirik. bakit daw "doberman" ang tawag sa "doberman". bakit daw hindi "doberdog". ayun simula noon, "doberdog tirik" na tuloy ang tawag namin sa kanya.

August 03, 2005

Why does Sea World have a seafood restaurant?? I'm halfway through my fish burger and I realize, Oh my God....I could be eating a slow learner

ngayong hapon lumabas na naman kami ni jet para maghanap ng apartment. binigyan ko na ng taning ang house hunting namin dahil ayoko nang lumabas from work. dapat by tonight ay may napili na kami. ngyakshuli, may mga nabisita na kaming mga apartments na promising at nag shortlist na kami ng tatlo na aaplayan. first choice ay one room apartment with bathroom at covered garage. gusto ito ni jet dahil kyut ang layout at madaling linisin. nagustuhan ko naman dahil may magandang patio (ano bang patio sa tagalog? hindi duck, gago - balkonahe!), tahimik ang location, maraming puno at low density (ang ibig sabihin ng low density dear brader en sister, eh hindi mo maririnig ang kapit bahay mong humihilik). mabait naman ang superintendent na umasikaso sa amin - nakakatawa, accomodating at medyo bading. halata ko naman dahil sa pilantik ng kamay niyang medyo pilay at sa tono ng kanyang boses. hindi naman siya nagpakyut sa akin. siguro, hindi niya type ang betlog na kulay brown.

if all goes well (ie, my credit check gets approved even though i still don't have any credit history and a social security number), we will have a permanent place to stay by this weekend. i cross my fingers and my legs.

July 14, 2005

Life stinks, but that doesn't mean you don't enjoy it

is it a book or is it food? curious lang ako... pag nakita nyo ba ang picture na ito, ang ang naaalala ninyo? pagkain ba or "lord of the flies" ni william golding. ako, paiba iba at depende sa oras - pag lunch eh naiisip ko lechon cebu, sawsawang suka na may toyo na binudburan ng siling labuyo at hanging rice (puso). sarap non. ispokening of pagkain. na mi miss ko ba ang pagkaing singapore? oo. dalawang linggo na kami ni jet dito sa maynila. nag iba nang panlasa ko at parang ang layo na namin sa nakagisnang buhay sa singapore. hindi ko na sana aaminin pero sige - ang isa ko pang nami miss ay ang anghit. hehehe. packingsheet. akala ko hindi ko ito hahanap hanapin. medyo weird nga eh. kanina lang nasa mall ako at napapaligiran ng maraming mga tao, i was half expecting na makakaamoy ako ng putok. wala. kahit putok ng paltik - wala. hina hanap hanap ko tuloy ang mabagsik na amoy langkang hinaluan ng sibuyas na halos mag pabiyak sa ilong ko.

July 11, 2005

It is often said that before you die your life passes before your eyes. It is in fact true. It's called living

family reunion in tagaytay family reunion in tagaytay family reunion in tagaytay
family reunion in tagaytay family reunion in tagaytay family reunion in tagaytay
family reunion in tagaytay family reunion in tagaytay family reunion in tagaytay

Continue reading "It is often said that before you die your life passes before your eyes. It is in fact true. It's called living" »

July 05, 2005

"Men have forgotten this truth," said the fox. "But you must not forget it. You become responsible, forever, for what you have tamed"

home where my thoughts excape me ang buhay ko nitong past three days ay parang prototype ng magiging buhay ko pag semi retired na ako. balak sana namin ni jet, 5-10 years pagkatapos naming mag abroad ay mag semi retire na pero mukhang nagbabago na ang plano namin dahil sa bwakanginang problema sa bayang magiliw natin pero that's another story. para na nga akong domesticated animal husbandry itong mga nakaraang araw. dito lang ako sa bahay - nagtatrabaho every now and then. natutulog pag inaantok. sumisilip sa internet. inaasikaso ko rin ang mga halaman ko pag huminto ang ulan. nakikinig ng radio habang kumakain ng hot pandesal na may palamang reno liver spread. nanonood ng balita at nakikipag kulitan - ginagaya ko ang boses ni mike enriquez pag kinakusap ko ang mga kasama ko rito. subukan ninyong sabihin ang "anna banana, maghanda ka na ng hapunan" sa style ng pagbabalita sa GMA 7 kung di kayo matawa.

kaya all things considered, ok na rin. masaya ako at contento (i.e. always busog, sometimes tulog). i would trade my high speed internet in singapore for a chance to spend some time in my garden. altough sa sobrang bagal ng connection ko rito eh napipilitan tuloy akong mangulangot habang naghihintay na bumukas ang mga website.

July 04, 2005

When the world wearies and society ceases to satisfy, there is always the garden

Continue reading "When the world wearies and society ceases to satisfy, there is always the garden" »

May 25, 2005

Only the beginning of what I want to feel forever

Grow old along with me, The best is yet to be ngayon ang ika labing apat na anibersaryo ng kasal naming mag-asawa. labing apat. packingsheet - seven year itch taymis two. bwahahaha. ang tagal na namin ni jet ano? pero hanggang ngayon masarap pa rin ang sex life namin. buti na lang. pero teka, taympers... bago tayo magpatuloy, imagine nyo na lang muna na tumutugtog ang "ode to joy" ni beethoven para mas madrama. ok, tuloy ang kwento: alam nyo, ngayong taon eh pakiramdam ko, maraming magbabago sa buhay namin ni jet. parang natatakot nga ako dahil hindi ko alam what the future will bring. i just take comfort in the fact na sa 14 years naming pagsasama, wala kaming hinarap na hindi namin nalamapasan with flying colors. in fact, di ba, nagsimula nga kaming magsama eh wala kaming ka pera pera at hindi na nga kami nakapag pakasal sa simbahan. doon lang kami sa munisipyo ng kalookan sama ang dalawang kaibigang naging ninong at witness.

Grow old along with me, The best is yet to be tapos ang reception pa namin ay sa jollibee sa sangandaan ginawa. kaming dalawa lang ni jet - chicken joy at french fries with large coke and extra rice lang ang handa. pagtapos ng kasal, nakitira lang kami sa mga mommy ko at nakituloy sa isang maliit na kwarto na may single bed. simple lang. siguro kaya rin kami naging close na mag asawa: kasi pag nag-away kami, hindi pwedeng hindi kami mag bate bago matulog dahil pang isahang tao lang ang kama. wala kang tatakbuhan kaya mapipilitan kang makipag areglo. hehe. nakakatawa nga - ngayon, king size na ang kama namin pero magkadikit pa rin kaming matulog. and just as well. you don't know what hapiness is hanggang hindi mo nararamdaman kung papaano gumising sa umaga na katabi ang mahal mo na nakaakap ng mahigpit sa iyo. yun yung sinsasabi kong mga maliliit na bagay na pag pinag dugtong dugtong mo ay nagiging isang makabuluhang pagsasama. may request nga pala ako, punta naman kayo sa website ni jet at mag iwan kayo ng comment. sabihin ninyo, inutusan ko kayong magpunta roon para batiin siya ng isang happy 14th year wedding anniversary. sa pagsasama kasi namin, napakalaki ng naitulong niya para marating namin ang narating namin. hindi man kami mayaman sa salapi, eh busog naman kami sa pagmamahal. at malaking bagay dito ay dahil sa aking mylabopmayn.

Continue reading "Only the beginning of what I want to feel forever" »

May 06, 2005

Eagles may soar, but weasels don't get sucked into jet engines

GENTLE READER: unkyel, ano na nga ba yung kasabihan na tungkol sa tulay that's about facing difficulties as they happen and not worry uselessly about them beforehand? let's cross that bridge when... ano na nga?

BATJAY: ah - "let's cross that bridge when its too far"

GENTLE READER: hindi, war movie yan eh.

BATJAY: let's cross that bridge over spilled milk

GENTLE READER: gago.

BATJAY: let's cross that bridge over the river kwai

GENTLE READER: naman eh.

BATJAY: let's cross that bridge is falling down

GENTLE READER: falling down falling down.

BATJAY: let's cross that bridge over troubled water

GENTLE READER: hehehe. kanta?

BATJAY: let's cross that bridge made of sorrow that I pray will not last.

GENTLE READER: argh!

MYLABOPMAYN JET: let's cross that bridge of madison county

GENTLE READER: o pati asawa mo sumasali sa kalokohan mo.

September 30, 2004

DI KO PANSIN ANG JASMIN SA GABI

home sweet home nagising ako kaninang madaling araw mylab. nangangamoy ang jasmin sa labas ng bintana natin. naalala tuloy kita. maganda naman ang hitsura ng bahay natin ngayon. naipaskil ko na ang painting na binili natin sa living room at maganda ang epekto niya. si datu naman ay balik sa dati niyang masiglang sarili. tumubo na ang buhok niya. ang garden ay puno na ng bulaklak at lumalamig na sa gabi. hinihintay na talaga tayo ng ating tahanan sa pagbalik natin sa pasko. all in all, ok namang lahat except sa isang maliit na kakupalan: mayron tayong bagong lipat na kapit bahay sa tapat na sobra ang yabang. araw araw na lang ay sinusubukan niya ang alarm ng kanyang bagong ford pick-up. ma umaga man o hapon, ginagawa niya ito araw-araw. minsan ko na siyang sinigawan na tigil tigilan na niya ang kakupalan niya. sa susunod na pag uwi at ginawa pa rin niya ito - kukuha ako ng bato at ipupukol ko sa windshield ng kotse niya sa madaling araw para malaman niya kung ano ang nararamdaman ko pag nag iingay siya.

August 04, 2004

THAT DARKNESS WAS HIS FAVORITE COLOR

dear uncle batjay,

kamusta na po kayo? sana ay gwapo pa rin po kayo hanggang ngayon. eto na naman ako at mayrong katanungan: balak po kasi ng asawa ko na mag abroad. gusto ko lang pong malaman kung bakit kayo nag abroad? at kung masarap bang mag abroad. iyon lang po unkyel - pwede ko po ba kayong tawagin unkyel?

nagmamahal,
gentle reader

SAGOT NI BATJAY:

dear gentle reader,

ok lang na unkyel ang itawag mo sa akin. yan din ang bansag sa akin ng mga kaibigan kong bading, bukod sa "fafa batjay". maraming salamat sa pagsulat mo ulit. oo, cute pa rin ako. lalo na ngayon at pumapayat na ako. iba talaga ang epekto ng excercise at madalas na pag jakol. actually, gingagaya ko lang naman ang mga kapatid natin sa saudi arabia na ngayon ay nagkakanda bulag na sa sobrang pag mariang palad. tigilan nyo na yan, kabayan! asan na ba ako? ah, ok. sasagutin ko na ang mga katanungan mo...

Continue reading "THAT DARKNESS WAS HIS FAVORITE COLOR" »

June 16, 2004

WISH I DIDN'T KNOW NOW WHAT I DIDN'T KNOW THEN

CLICK TO ENLARGE. old pictures... punong puno ng ala-ala of days gone by. i remember when this photo was taken. kagagaling lang namin sa simbahan at sinusubukan ko ang bagong bili na SLR camera. that was many moons ago. no, to be quite frank, that was many pounds ago. old pictures... punong puno ng ala-ala. i remember when this photo was taken. sa bahay ito ng mommy ko sa novaliches. dito pa kami nakatira nung araw. siguro mga 1994 ito, kagagaling lang namin sa simbahan ni jet at sinusubukan ko ang bagong bili na camera. that was a long time ago. correction, that was many pounds ago. much younger, bolder, reckless at wala pang masyadong pakialam kung anong mangyayari sa hinaharap. parang kanta ni springsteen: "at night we ride through mansions of glory in suicide machines... 'cause tramps like us, baby we were born to run."

nakita ko ang litratong ito na nakaipit sa isang lumang librong binabasa ko nung nasa hospital ako. di ko sigurado kung ano - either yung "american gods" ni neil gaiman or yung "a soldier's story" na world war II memoirs ni omar bradley. typical sa akin kasi na gawing bookmark ang mga paboritong larawan. mas typical din ang iwanan ang larawan sa loob ng libro pagtapos basahin. ulyanin kasi ako.

March 28, 2004

SUICIDE IS PAINLESS

two weeks ago, pinanood ko ang "M*A*S*H" (yung masterpiece ni robert altman, hindi yung tv series). ever since, di na nawala sa loob ng ulo ko yung paulit-ulit na pagkanta ng "suicide is painless", the lyrics of which incidentally, was composed by altman's son. kahit saan na lang kinakanta ko ito - sa banyo, sa opisina, sa train (much to the amazement of the other passengers). nung di ko na matiis, kinuha ko yung gitara kanina at nirecord ang aking take sa kantang ito. pakinggan nyo na lang.

Continue reading "SUICIDE IS PAINLESS" »

February 23, 2004

SI TJ, TAKOT SA LAS PINAS

eto si tj, anak ni donna na anak ni gigi na anak ng mommy ko. ang kyut kong apo ay maraming mga eccentricities na endearing. una takot siya sa kotseng dilaw at ikalawa ayaw niyang pumunta sa las pinas
eto si tj, anak ng anak ng anak ng mommy ko. pag nasa pilipinas kami at dadalaw, umaga pa lang, naka abang na siya sa gate para sa aming pagdating. naalala ko siya dahil napag-usapan ang mga unforgettable childhood traumatic memories. etong si tj ay may mga peculiar na mga eccentricities na altough endearing ay galing sa mga masamang nangyari sa kanya nung mas bata pa siya.

si tj ay may phobia sa mga yellow na kotse. kahit anong gawin mo, di mo siya mapapasakay sa mga dilaw na sasakyan, kasi nung 2 years old siya, na suka siya sa loob ng isang taxi. hindi mo rin siya mapapapunta sa las pinas. dito kasi papunta yung dilaw na taxi nung masuka siya. ngayon nga, pag gusto mo siyang maiwan sa bahay, sasabihin mo lang sa kanya: "i'm going to las pinas". gaano ka traumatic yung experience na ito sa kanya? very. pag pinakwento mo sa kanya ang buong "yellow taxi" experience niya, bibigyan ka nya ng "blow by blow" account ng buong pangyayari, down to the smallest details. ngayon nga pag pupunta sila sa sm: "mama, you get me a white cab ok. no yellow taxis ever again."

February 20, 2004

LABAS ANG DILA

CLICK TO ENLARGE. yung nasa extreme left ay si doctor rico. isa siyang cardiologist sa st. lukes. katabi niya si kuya bong, mahilig sa negosyo at may babuyan sa bulacan, sumunod si pareng nes, isa ring magaling na internal medicine doctor at ex-military captain. asawa niyang si tess ay kapitan-doctor pa rin ngayon sa v.luna at isa sa mga doctor ni kumander robot. huwag kayong magtaka kung namumukhaan ninyo si doctor rico. siya ang signature model ng domex, yung all around cleaner na sikat sa pilipinas. siya yung nakikita ninyo sa tv na nagsasabi ng mga katangi-tanging katangian ng produktong ito. alaskado nga siya sa amin dahil nagtataka kami kung paano naging endorser ng cleaner ang isang doctor sa puso. isa pa, bago kinunan ito, lumapit si anna banana, ang alalay namin sa antipolo para magpa-autograph sa kanya. <br />
"kiss! kiss! kiss!" - parating sigaw ng mga pinoy pag may kasal. di ko alam kung kailan ito nagsimula, pero sa barkada namin, ang sinisigaw ay kiss! kiss! kiss! labas ang dila!". pati sa mga kodakan minsan, isisigaw ng photographer: "o smile ha...labas ang dila". kita nyo naman ang resulta (click on pic to enlarge) - mga kagalang-galang na professionals appear as if they are sex starved men. o baka naman talagang, in our heart of hearts, most of us are sex starved men. who knows?

yung nasa kaliwa ay si doctor rico, cardiologist sa st. lukes. katabi niya si kuya bong, negosyante. sumunod si pareng nes, magaling na internal medicine doctor. huwag kayong magtaka kung namumukhaan ninyo si doctor rico. siya ang signature model ng domex na napapanood ninyo sa tv na nagsasabi ng mga katangian ng produktong ito. nagtataka nga kami kung paano naging endorser ng panlinis ng sahig ang isang doctor sa puso.

pero sa tutuo lang, bilib na bilib kami sa domex. bago nga kinunan ito, lumapit si anna banana (ang alalay namin sa antipolo), para ipa autograph yung bote nya ng domex.

February 05, 2004

ANONG GAGAWIN SA $10 MILYON

ngayon ang bola ng lotto (or toto) dito sa singapore. pinag-uusapan nga ito sa lahat ng mga coffee shops at opisina dahil ang premyo ay 10 million dollars. tumaya nga kami ng mga ka-opisina ko. ang lotto rito ay pitong numero. eh pito rin kami sa opis kaya tig-isa kaming number. ang aming taya: 05, 08, 09, 12, 13, 22, 26... i cross my fingers and legs, sana manalo kami. magkano ba ang tatamaan ko? eto ang computation: 10 million dibaydibay 7 equals 1.43 million dollars, equivalent to 47 million pesoses. PACKINGSHEET!

pag nanalo ako, kukuha ako rito ng tatlong domestic helper. isang intsik, isang malay at isang bumbay. ang itatawag ko sa kanilang tatlo ay "MARIA" (as in mariang-palad?). papahirapan ko sila ng husto. bukod sa regular na pag asikaso nila sa bahay: yung bumbay, taga pedicure/manicure ko. yung malay, taga hugas ng aking pwet. yung intsik ang magpapaligo sa akin.

tapos, tuwing linggo iimbitahin ko ang lahat ng mga kababayan natin dito na mga DH. papupuntahin ko sa bahay para pagsilbihan ng tatlong kumag kong katulong na mariang intsik-bumbay-malay. ok na siguro ito bilang pang ganti sa mga tao ritong mababa ang tingin sa mga pinoy.

December 24, 2003

PLANT YOUR LOVE AND LET IT GROW

nip, cut, trim and simplify. gardening is so much like life. less is more. the main objective is to reduce the garden to it's simplest form until only the essential remains and a sense of order emerges. however, some plants are born to be wild (like me) so don't forget to let loose a few and let it grow semi-gubat. you don't want your garden to be all organized and proper. that's too boring. did i mention simplify?

read all the gardening books you can find to get a few tips. you'll soon find out however, that experience is the best teacher. some plants will live, others will die (ok ka lang? ganyan talaga ang buhay). those that thrive however will show you the way. a garden is a perpetual work in progress where everything evolves and grows. add new plants from time to time but pay attention to the older ones. especially the ones that you had when you started. these plants are special and more often than not will stay with you till the day you die.

before i forget, don't spend too much time under the family tree. life is so much richer out in the open with the wind at your back and the sun turning your skin into golden brown (like my kutis betlog). did i fail to mention simplify? nip, cut, trim and simplify. gardening is so much like life.

November 10, 2003

another weekend at home

goooooood morning from singapore! jet and i just stayed home during the weekend. we watched a lot of the DVD's i got from china. i took an online certification exam from our company website and passed, much to the satisfaction of my boss. jogged in the morning and evening, slept late and ate.... and ate... and ate the following:

1. homemade beef tapa with datu puti vinegar and silverswan soysauce, rice and ginisang pechay with giniling na baboy.

2. i cooked my breakfast special - bacon, white rice, sunny side eggs and steamed tomatoes with extra virgin olive oil

3. beef steak tagalog with fresh onions on the top

4. and finally, we had a "to die for" ginisang monggo that jet made (actually she made everything except the breakfast special. hehehe)

still deciding if the IMAX version of matrix revolutions is worth watching. maybe next weekend, para sabay na christmas shopping. there's no motivation to watch any shows. lately, the concert scene has been... well, "bad" is too weak a word to use. there's dion warwick, air supply and herman's hermits. hehehe... talk about jurassic pop. the last great band to come here was blondie last july, i think. the last concert we watched here was the rolling stones right before the SARS epidemic broke. now that was a really great great concert.

August 21, 2003

MY PURPLE GUMAMELA

isa sa mga bulaklak ng aming munting hardin sa antipolo...

gumamelang violet sa aking hardin

"bulaklak sa paanan naghihintay ng pansin
ano pa ang buhay niya kundi mo langhapin"

walang ibang sadya, joey ayala

April 30, 2003

HOUSE PHOTOS

spiderman na alkansya

spider man na alkansya, song hits, lalagyan ng CD, candle holder, sketch pad, water colors, pencil, eraser, pastel colors, pallete, camera... my favorite things.

tambayan ng bayan

ANG TAMBAYAN NG BAYAN: telephone, speakers, inodorong maliit, CD, monitor, pc, camera, yosi, ash tray, lighter, kung ano-anong abubot na galing sa mga byahe, mouse at oolong tea

face mask pang-contra SARS

pang contra sa SARS na face mask... baduy na si BatJay.

dear mommy,

nandito pa rin kami ni jet sa singapore at nag-iingat pa rin sa SARS. mahigpit na rito - 2 beses na kaming pinaparecord ng temperature sa opisina. pati nga rito sa bahay ay nag-lalagay na kami ng face mask. di na rin kami lumalabas ng bahay dahil baka pagtawanan kami ng mga tao. sana ay mawala na itong epidemic na ito para naman makauwi kami sa june... at saka para makilala na ako ng boss ko.

ingat diyan,
Zorro

p.s. ito nga pala ang ginamit ko nung nag audition ako kay stanley kubrick. sa kasawiang-palad, si tom cruise ang kinuha, bwakanginangyan. di bale, next time na lang siguro... kaya lang namatay na si kubrick eh. gagawa kaya si spielberg ng "eyes close-open"?

April 21, 2003

COMING HOME

ang garden ko...

makauwi kaya kami ngayong june? hmmm... naglalaway na akong umuwi. gusto ko nang tumambay sa garden ko. amuy-amuyin ang mga bulaklak, magputol ng damo, mag-ihaw ng liempo habang umiinom ng malamig na serbesa.

miss ko na kayo... iced tea o kaya kape on the side. kapitbahay na maingay. tunog ng tricycle. kalembang ng sorbetero. balut. lechon. alikabok (sa ilalim ng dagat? mwa-ha-ha), aso kong si datu, hot pan de sal na may palamang reno liver spread, tsitsaron, pork barbeque, amoy ng sahig na nilinis ng domex, alaskahan at murahan...hehehe. bwakanginangyan, putonginamoy, anakngpusakunting. tagalog na mura. malutong.

ah, di bale 2 buwan pa naman. may panahon pa para humupa itong tangnang SARS na ito. pwede pang magdasal at mangarap. sana, sana... makauwi na. hey! hey! (ayan panginoon, nakikinig ka ba, may cheer pa sa huli! hehehe)

December 16, 2002

PUMUPUGAY SA MGA BAGONG BAYANI


first full day ko sa bahay ngayong araw ng linggo. maraming nangyari nitong mga nakaraang araw simula ng dumating kami last friday sa pilipinas. kwento kong lahat...

contrary to popular belief: suwerte para sa flight namin ang friday the 13th. dumating ang eroplano namin sa NAIA ng mga 8:30 PM na walang kasabay. in short, solo namin ang airport at mabilis ang clearing ng immigrations at customs. masaya kaming sinalubong ng malaking litrato ni GMA na "pumupugay sa mga bagong bayani". thank you madam president.

mas-masaya kaming sinalubong (may kiss sabay-hug pa nga!) nina kuya bong, darlene at ng anak nilang si lucas. sa may parking lot, nakita ko kung gaano kami ka-suerte. talagang (sabihin mo ito with an ilocano accent) "bumper to bumper" ang mga sasakyan. apparently maraming flight ang dumating pagkatapos namin.

diretso kami sa bahay nina jet sa novaliches dahil birthday ng mommy niya. nakarating kami mag pasado 11:30 na. dito na rin kami natulog dahil ang lekat na driver na maghahatid sa amin sa antipolo ay tulog na. di tuloy natuloy ang plano ko na matulog sa sarili naming bahay sa gabi ng aming pagdating. pero ok lang, ang importante ay nasa pilipinas na kami.

sabado ng umaga, bago umuwi ay dumaan muna kami sa bahay ng mga mommy ko. kita ko ulit ang mga dear relatives - kamustahan all over, siyempre.

sabado ng tanghali, sa wakas: nakarating na rin sa antipolo, nakapasok na rin sa sariling bahay. nakita na rin ang mahal na alagang aso na si datu at ang kasama namin sa bahay na si anna banana. di nagtagal ay kumain na kami ng lunch at ako'y naligo. birthday kasi ng classmate kong si edwin, kailangan mag-attend ako. ang party niya ay sa valenzuela. medyo mahabang maneho pero ok lang... minsan minsan ko lang naman silang nakikita dahil nasa singapore na nga ako.

ibang klase ang batch namin sa notre dame of manila. karamihan sa amin ay magka-klase na simula pa 1971 (nung kami ay kinder). galing ano? kung tutuusin, ang turingan namin ay mahigit pa sa magkapatid (sa haba ba naman ng pagsasama namin). biro mo 1971-73 kinder-prep, 1973-79 grade 1 to 6, 1979-83 first to fourth year high school. tapos marami rin sa aming batch (around 35 people) ay nag-tuloy ng pag-aaral sa mapua.

next year, 20 years na ang batch 83 namin! 20 years after graduating from high school, nagkikita pa rin kami ng at least once a month... kadalasan ay inuman o kaya golf, minsan inuman at golf! hehehe... so last saturday, just in time sa pag-dating ko eh nagkita-kita ulit kami para sa birthday ni edwin. maraming handa, maraming inumin. pero higit sa lahat, maraming dumating na kaibigan, ka-kopyahan, kainuman at lahat lahat na.

halos lahat ng mga anak ng batch namin ay kami ang mga ninong. kaya lagot ako ngayong pasko! hehehe... mayron pa ngang nakakatawang relasyon: si kuya bong ko eh classmate ko since kinder. napangasawa niya ay si darlene na hipag ko dahil kapatid niya si jet na asawa ko. in short, si bong na classmate ko since 1971, ngayon ay bilas ko na. may anak na sila: si lucas. sila ang mga sumundo sa amin sa airport. paano nagkakilala sina bong at darlene? mahabang istorya pero ang buod ay nagsimula at namuo ang pagmamahalan nila nung kami ay mag-outing sa dakak, zamboanga kasama ang isa pa naming classmate na si raymund at ang kanyang asawa na si marlene. hehehe... magulo bang kwento ko.

natapos ang inuman namin ng mga pasado alas-12 ng hating gabi, kaya pagapang kaming nakarating sa antipolo ng ala-1 ng umaga. medyo lasing ng kaunti, natulog kami ni jet, kasama ang alaga naming si datu sa may salas ng bahay. dito na ako inabutan ng umaga, kasama ng masakit na ulo at isang malaking "over-hang" (kung tawagin ni kaibigan kong si brother willy).

PANGHULI: napansin ko nung kami'y nagkita: iba iba nang naging estado namin sa buhay, iba-iba nang napiling mga hanap-buhhay, iba-iba nang tirahan, iba iba nang nangyari sa aming mga buhay. pero ang nag-uugnay pa rin sa amin ay yung pagkakaibigan na nasimula nung aming kamusmusan. ika nga eh - what binds us together is the strong brotherhood nortured since we were six years old. ito ang isa sa aking tanging yaman, bukod sa aking pamilya: ang aking mga kaibigan.

June 25, 2002

THE CRAZY GYPSY IN MY SOUL

going home on july 6 - two weeks from now. hmmm... looking forward to living in my house again, even if only for a few days. i'm happy - yeah. right here and now!

SHINING DOWN LIKE WATER

malapit lang ang tinitirhan namin sa coast line ng singapore - kaya nga west coast ang address ko eh...hehehe. ito ang side na nakaharap sa malaysia - i.e. Joror Bahru or JB. medyo malayo sa gulo ng sabah, kung saan maraming mga bad boys. sa northern tip ng malaysia at indonesia na nakaharap sa southern tip ng pilipinas ay ang pinaka notorious na sea lane sa asia. maraming pirata at mga bandido, sindikato, smugglers, etc. madaling tumawid dito papunta't pabalik ng malaysia, indonesia, philippines. ito ata ang sinasabing "exit through the back door". ang side ng indonesia ay kalimantan ang tawag, saba naman ang tawag ng mga malaysian sa side nila. tapos may maliit na portion ng isla kung saan naroon ang brunei. parating pinupuntahan ng mga brunei beauties na favorite ni egay! hehehe... ano ang tawag sa side ng sabah na pagaari ng pilipinas? 'wasted opportunity' hehehehe... bukod sa maraming muslim doon ay marami ring langis. kaya lahat ng major player sa oil and gas industry ay nandoon - texaco, bp, shell, etc. punta ako doon sa august. hehehe... feeling mel gibson na naman!

tahimik dito ngayon sa opisina. di ko pa alam kung anong status ko. mukha namang OK dahil kinausap ako ng boss ko tungkol sa trip ko sa indonesia at tungkol sa trabaho. baka ibig sabihin nito, may trabaho pa ako! hehehe... pero baka parang kanta ni john fogerty at ng CCR...

Someone told me long ago
There's a calm before the storm
I know, It's been coming for some time
When it's over so they say
It'll rain on a sunny day
I know, Shining down like water

I wanna know, Have you ever seen the rain?
I wanna know, Have you ever seen the rain?
Coming down on a sunny day


july 6 - tuloy na. nabili na ni jet ang ticket nya at nabook na ng opisina ang ticket ko. kita kits tayo sa birthday ni nes. sana makapunta kayong lahat - ito nang chance nyong makaganti sa mga alaska ko...

May 24, 2002

LADY CHATTERLY'S LOVER

i want to be a gardener. that's my calling... well, maybe a part-time engineer on the side (for the extra cash). this is my dream job - but i cannot apply for it now because i am not qualified. to qualify for the position of gardener, one must have a sustainable retirement fund. this is only possible if i save up while i'm here in singapore. and it could take me 5 to 10 years.

let's do the math... 5 to 10 years in singapore will guarantee me a good enough amount of cash for an early retirement. that will put my age to around 40-45 years old. i don't think i'll live to be 70 or 80. so, 45 plus 20 years is 65... a good enough age to permanently call it quits. it will give me 20 or so years to enjoy my retirement. not bad...

HAPPY VESAK DAY SA MGA KAPATID NATING KABUMBAYAN

Vesak Day (actual day of celebration - 26 May 2002) is celebrated by Buddhists annually to commemorate the birth & enlightenment of Buddha and his entry into Nirvana.

The day starts with chanting of the sutras by saffron-clad monks, while devotees visit the temples to pray and meditate and to make offerings. Acts of generosity known as Dana are observed by Buddhist organizations and temples. These include the freeing of caged birds and animals, visiting and giving alms to the poor and needy, while some Buddhist youths organize mass blood donation at hospitals. The celebration concludes with a candlelit procession through the streets.

25 may 2002, 11TH WEDDING ANNIVERSARY

tomorrow, 25 may 2002, holiday rin sa pamilya dahil 11th wedding anniversary namin ni jet. wow... it's been a long trip man! pero di bad trip ah. hehehe... naalala ko pa nung kasal namin, a long long time ago. nasa labas kami ng munisipyo ng kalookan kasama ang ninong ko - ang pangalan niya ay si Dr. Boyet Silverio (kilala nyo ba siya? hehehe), at ang isa ko pang ninong na si mael (hindi siya malibog ha!). kaming dalawa lang ni jet, kasi simpleng kasal lang ang gusto namin (hehehe). ni wala ngang kamag-anak, kahit parents namin eh wala... wala kasi akong pera nung araw. nag sisimula pa lang kaming mag-ipon. reception nga ng kasal namin eh sa jolibee lang. nung panahong iyon kasi, pang jr. champ with fries at chicken joy lang ang budget namin. doon pa nga ata kami kumain sa sangandaan. at saka, kaming dalawa lang ni jet, di ko na inimbita ang 2 ninong namin - gastos lang iyon. hehehe... wala rin sing-sing, kasi walang pambili. isipin mo, ang suweldo ko nung panahon na iyon ay 2,000 pesos per month. kulang pa ngang pagkasyahin sa pamasahe at pagkain papuntang trabaho, sing-sing pa makakabili. dehins pre. inisip ko na lang, kung mayrong diyos - maiintindihan niya, dahil hindi naman siya tumitingin sa mga bagay na walang kabuluhan.

December 24, 2001

MERRY CHRISTMAS?

this is my first christmas out of the country. my first christmas in singapore.

there's not that much christmas cheer really. tumatanda na ako, di ko na na-enjoy ang pasko. parang parehong araw lang ito, katulad ng mga nag-daan ng mga araw - kisap-matang nawala. wow, ang gandang salita "kisap-mata": "blink of an eye"... para bagang isang pa-profound effect to impress gentle reader. hehehe... amazing!

"it's amazing whoop, with the blink of an eye, suddenly it's alright". sabi nga ni aerosmith. ang bilis talaga ng panahon. sana next year na, para pwede nang umuwi at mag-baskasyon.

merry christmas na lang, whatever it still means.

December 10, 2001

JAKARTA

Jakarta reminds me so much of home. The heavy traffic jams, the sticky heat, the smoke from reckless super fast cars and motorcycles and the people. We share the same face and we share some words. Not long ago, our ancestors probably came from the same tribe of nomads who have been ruling the South East Asian seas. In spite of the poverty all around, we share the same smile.

I look out to the city from my hotel window and wonder: will this country of 200 million people rise up from the rut and shine like the rest of its neighbors? I really don’t know. Like the Philippines, this place needs a major deluge - A big flood or a major catastrophe: a volcanic eruption, a tsunami or a meteor strike perhaps. Like home, this place needs to rid itself of a generation of corruption, crime and poverty. Out of the ashes, we can start again. Of course, this is assuming that all the people we love to hate die in the first wave. If they don’t, they may be able to bribe some rescue worker and survive. This is dangerous because the viscous cycle of corruptor and corruptee starts all over again.

One thing I really like is food. Indonesian food is interesting and worth eating - hehehe. I like their Nasi Padang. It's basically rice with a ton of different dishes that is brough to your table. You pay only for what you eat. Each dish is different, from spicy to very spicy. hehehe... Of course, there is their national pride: Indonesian Barbeque Satay with Peanut Sauce.

“Terimah KASIH” – thank you! A word I find effective when connecting with the Indonesians. It is the magic word; a password that open doors (“Buka Pintu”). A smile and a thank you is all you need to belong.

“Belonging” – I cannot even measure how important this is for me, a travelling salesman.

October 09, 2001

BACK FROM HOME

i'm back in singapore after a week in the philippines.
my wife is with me and i feel complete.
it was great to be back home - except for the politics,
everything was just right.
my mom is healthy
my dog is still the same "salbahe" companion
my house is ok and my garden is full of flowers.
now if a big bomb just dropped down the senate,
that would erase half of the problems in the philippines.

September 28, 2001

THE HOME I LEFT BEHIND

...and then i see a picture of the house and family i left behind and suddenly it all come back in a flood of memories. home - traffic jams and dusty roads, chaos in the streets, people who don't care, corruption and greed, potholes and heat. philippines my philippines, we love it to death!

September 11, 2001

SINGAPORE BLUES

nandito ako sa singapore, mag-iisang buwan na. naging isang estrangero para makapag-ipon ng konting pera. tama ba itong ginawa ko? sana... sana pagbalik ko sa pilipinas nandoon pa rin ang mga mahal ko sa buhay. sana buhay pa sila. sana may kabuluhan lahat ng ginagawa ko rito. sana...




THE BEST  BLOGGER  FOR 2004
THE BEST  BLOGGER  FOR 2004
The Susan G. Komen Breast Cancer Foundation

[::..kategorya..::]
ANTIPOLO
AUSTRALIA
BLOGKADAHAN
BOOKS
BUHAY OFW
CALIFORNIA DREAMING
CHINA
COMICS
Dear BatJay
ELASTIC BATMAN
FAMILY
FILM
FOOD
FRIENDS
GADGETS
GARDEN
HEALTH
HOME
MAHALAGANG BALITA
MOVIES
MUSIC
MY WIFE
MYSELF
ORANGE COUNTY
PATAWA
PHILIPPINES
RELATIONSHIPS
SCHOOL
SCIENCE
SINGAPORE
SNAPPY ANSWERS
SOFTWARE
SPORTS
TOP 10 LISTS
TRAVEL
UNITED STATES
VACATION
WEIRD BUT TRUE
WORD DEFINITION
WORK


[::..mga kinaiinisan..::]

george w bush's smirk, mga pangalan na nilalagyan ng "h" (katulad ng jhune, dhanny, jhoey, jhim, jhay, jhet, mayron pa nga akong kilalang piph), tunog ng baril ni agent X44 Tony Falcon, tunog ng suntok ng mga pelikulang pinoy, people who say "at the end of the day" all the time, allergic reactions to seafood, tunog ng stirofoam pag pinisil, tunog ng kinaskas na kuko sa blackboard, war, alikabok, the term "weapons of mass destruction", sales people who always say "absolutely", people who don't take a bath everyday, anghit, people who don't change their shirts everyday, tropical heat, people with anghit who don't take a bath and don't change their shirts everyday at kasabay mong maglakad in the tropical heat, cnn's jim clancey's reporting, monday afternoons, NAIA, the term "liberating the iraqi people", jeepney fumes, standing on a bus going home, cruise missles, pelikulang bumbay, stale coffee, tomahawk missles, january 2, ping lacson, tessie aquino ureta, pimples, powdered orange juice, elevator music, kenny-g's music, elevator playing kenny-g's music, donald rumsfeld's squint, funeral parlors, hospitals, hospital morgues, cold showers, nagtataeng ballpen, nagtataeng ballpen na nakalagay sa bulsa ng puting polo shirt, lapis na bale, disco music, rap music, loud bar music, loud rap music played in a bar, non-functioning remote control, scientific calculators that are not casio, automatic watches that stop in the middle of the night, smelly farts that are not mine, come to think of it - any kind of fart that did not come from my asshole, "bawal umihi dito" signs (ang mahole, bogbog), sunglasses na tabingi pag sinuot mo, yellow-orange shirts, pink pants for men, pantalon na bitin, lalaki na naka yellow-orange shirt na may ternong pink pants na bitin, lawlaw na shorts, tsinelas na luma, loud preachers inside a bus (PRAISE THE GOD!), el shaddai, amerikana ni brother mike, brother mike, good friday, american war propaganda, train stations in india, being thirsty, LBM, smelly hair, ugly american speeches, tinapay na may amag, mainit na coke, soft boiled egg na sobrang soft, CNN reporters na pumipikit-pikit pag nagrereport, sign pen na walang tinta, CD na tumatalon, abstract painting na binebenta sa bangketa sa quiapo, palenkeng maputik, cell phones ringing inside theatres, sappy love song ring tones, sappy love song ringtones ringing inside theatres, loud text message ringtones, mcdo hamburgers na may chii sauce, taxes, ringing phones at 2 o clock in the morning, traffic jams, fast changing traffic lights, war councils, tapilok, somebody wearing turtle neck sweaters in manila, somebody wearing leather jackets in manila, somebody wearing leather jackets over tutleneck sweaters in manila, the term "decisive force", censorship, self righteous people, self righteous censors, names i can't pronounce, people calling me "david", riding in a car that's been left baking in an open parking lot in manila at 12 o clock noon, pentel pen na malapit nang maubusan ng tinta, the disco song entitled "zodiac", low batt cellphone right when you need it, underpowered cars, stars on 45 music, stars on 45 music being played inside buses, stars on 45 being played inside a bus when a preacher suddenly shouts "PRAISE THE LORD" while you are a few seconds from finally taking a nap, funeral wreathes, lumang pera, kahit anong pelikula ni steven segal (except yung kasama niya si idol kong tommy lee jones), ang mukha ni prime minister john howard ng australia, "operation iraqi freedom"...
...AND, the most kinaiinisang bagay-bagay as of late: the term "shock and awe".